Αυτή η σκοτεινή φωνή
Αυτή η αιχμηρή φωνή
Που βγαίνει από εκεί
και σε κάνει να θες να φύγεις
Νιώθω μοναξιά αλλά και πόνο
Γιατί αυτή η φωνή εισχωρεί στα σωθικά μου
και με διαπερνάει
Αυτή η χαοτική φωνή
Αυτή η βραχνή φωνή
που βγαίνει από εκεί
και σε κάνει να θες να φύγεις
Νιώθω περίεργα, αυτή η φωνή
Ίσως να βγαίνει από εδώ, ή από εκεί
Ίσως να βγαίνει από τα έγκατα της γης ή από παραπέρα
Προσπαθώ να την καταλάβω, να την νιώσω, να την αφουγκραστώ
Μα, δεν μπορώ, είναι μέσα μου
Με έχει καταβάλει
Αυτή η δυνατή φωνή
Αυτή η φρικιαστική φωνή
που βγαίνει από εκεί
και σε κάνει να θες να φύγεις
Την νιώθω
Τώρα, ναι
Μπορώ... Είναι κοντά μου
Είναι εγώ
Στίχοι: Στράτος Σ.
(Προσωπική συλογγή ποιημάτων-στίχων)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προσωπική Συλλογή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προσωπική Συλλογή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009
Βρέθηκες σε ένα πόλεμο (Στράτος Σ.)
Βρέθηκες σε ένα πόλεμο
Σε έναν άδικο πόλεμο που δεν ανήκει σε κανέναν
Το πρόσωπο σου, βυθίζετε αργά στη λίμνη
Και το νερό γίνεται αίμα
Δυο λόφοι χωρίζουν το νερό
Το βλέμμα σου γεμάτο θλίψη
Το σώμα σου περιτριγυρισμένο από φόβο και αίμα
Θα 'θελα να βρω τις λέξεις
Μακάρι να μπορούσα
Εκεί όπου επιθυμία γίνεται ο θάνατος
Κι θάνατος οργασμός
Μια δέσμη φωτός εισέρχεται στο άψυχο κελί σου
Κι αγγίζει το βρώμικο πρόσωπο σου
Τα αρπαχτικά κατασπαράζουν, τα νεκρά σωθικά σου
Οι ιστορίες που θα 'θελες να αφηγήσε είναι πολλές
Το κρασί θα είναι αυτό που θα σε συνοδεύει στο μακρύ ταξίδι σου
Κι τα κουρασμένα σου μάτια θα κλίσουν για πάντα
Εκεί όπου επιθυμία γίνεται ο θάνατος
Κι ο θάνατος οργασμός
Στίχοι: Στράτος Σ.
(Προσωπική συλλογή ποιημάτων–στίχων)
(Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το Vietnam, 1968)
Σε έναν άδικο πόλεμο που δεν ανήκει σε κανέναν
Το πρόσωπο σου, βυθίζετε αργά στη λίμνη
Και το νερό γίνεται αίμα
Δυο λόφοι χωρίζουν το νερό
Το βλέμμα σου γεμάτο θλίψη
Το σώμα σου περιτριγυρισμένο από φόβο και αίμα
Θα 'θελα να βρω τις λέξεις
Μακάρι να μπορούσα
Εκεί όπου επιθυμία γίνεται ο θάνατος
Κι θάνατος οργασμός
Μια δέσμη φωτός εισέρχεται στο άψυχο κελί σου
Κι αγγίζει το βρώμικο πρόσωπο σου
Τα αρπαχτικά κατασπαράζουν, τα νεκρά σωθικά σου
Οι ιστορίες που θα 'θελες να αφηγήσε είναι πολλές
Το κρασί θα είναι αυτό που θα σε συνοδεύει στο μακρύ ταξίδι σου
Κι τα κουρασμένα σου μάτια θα κλίσουν για πάντα
Εκεί όπου επιθυμία γίνεται ο θάνατος
Κι ο θάνατος οργασμός
Στίχοι: Στράτος Σ.
(Προσωπική συλλογή ποιημάτων–στίχων)
(Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το Vietnam, 1968)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)