Φίλε μου Αλέξη, το 'λαβα το γράμμα σου
και με ρωτάς τι γίνομαι, τι κάνω;
Μάθε, ο γιατρός πως είπε στη μητέρα μου
ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνω...
Είναι καιρός όπου έπληξα, διαβάζοντας
όλο τα ίδια που έχω εδώ βιβλία,
κι όλο εποθούσα κάτι νέο να μάθαινα
που να μου φέρει λίγη ποικιλία.
Κι ήρθεν εχθές το νέο έτσι απροσδόκητα
- σιγά ο γιατρός στο διάδρομο εμιλούσε -
και τ' άκουσα. Στην κάμαρα εσκοτείνιαζε
κι ο θόρυβος του δρόμου εσταματούσε.
Έκλαψα βέβαια, κάτω απ' την κουβέρτα μου.
Λυπήθηκα. Για σκέψου, τόσο νέος!
Μα στον εαυτό μου αμέσως υποσχέθηκα
πως θα φανώ, σαν πάντοτε, γενναίος.
Θυμάσαι, που ταξίδια ονειρευόμουνα
κι είχα ένα διαβήτη κι ένα χάρτη
και πάντα για να φύγω ετοιμαζόμουνα
κι όλο η μητέρα μου 'λεγε: το Μάρτη...
Τώρα στο τζάμι ένα καράβι εσκάρωσα
κι ένα του Μαγκρ στιχάκι έχω σκαλίσει:
"Τι θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη!"
Κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει.
Να πεις στους φίλους χαιρετίσματα,
κι αν τύχει κι ανταμώσεις την Ελένη,
πως μ' ένα φορτηγό - πες της - μπαρκάρισα
και τώρα πια να μη με περιμένει...
Αλήθεια! Ο Χάρος ήθελα να 'ρχότανε
σαν ένας καπετάνιος να με πάρει
χτυπώντας τις βαριές πέτσινες μπότες του
κι ένα μακρύ τσιμπούκι να φουμάρει.
Αλέξη, νιώθω τώρα πως σ' εκούρασα.
Μπορεί κιόλας να σ' έκαμα να κλάψεις.
Δε θα 'βρεις, βέβαια, λόγια για μι' απάντηση.
Μα δε θα λάβεις κόπο να μου γράψεις...
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Την Τετάρτη βρέθηκα σε μια παράσταση στην μουσική σκηνή του "Κυττάρου" όπου ο Θάνος Ανεστόπουλος (πρώην τραγουδιστής, συνθέτης κι στιχουργός των Διάφανων Κρίνων) στην κιθάρα και στα φωνητικά, ο συνθέτης Νίκος Πλάτανος στο πιάνο μαζί με την συμμετοχή του μουσικού Νίκου Γιούσεφ στο μουσικό πριόνι κι της Μαρίας Μανουσάκη στο βιολί παρουσίασαν μια παράσταση με μελοποιημένα ποιήματα αλλά κι νέα τραγούδια από τον νέο δίσκο του Θάνου Ανεστόπουλου. Ένα από τα μελοποιημένα ποιήματα που ακουστήκαν σε αυτήν την μαγευτική βραδιά ήταν κι το παραπάνω. Νιώθω ότι είναι πολύ φτωχά τα λόγια για να εκφράσω πόσο υπέροχα, κι τέλεια περάσαμε όλοι όσοι βρισκόμασταν εκεί. Μια εξαιρετική βραδιά, με μαγευτική ποίηση, με απίστευτες μουσικές, με καταπληκτικές συνθέσεις κι μελοποιήσεις κι με την ταξιδιάρικη φωνή του Θάνου Ανεστόπουλου να σε ταξιδεύει κι να σε ανατριχιάζει συγχρόνως. Θα πραγματοποιηθούν κι άλλες παραστάσεις κι σε αλλά μέρη, κι σας προτείνω όσοι αγαπάτε πραγματικά την ποίηση να πάτε. Να ευχηθώ καλή συνέχεια σε αυτή την παράσταση, κι να συνεχίζουν να μαγεύουν τον κόσμο με τις συνθέσεις τους.
Να 'στε καλά για την υπέροχη βραδιά!
και με ρωτάς τι γίνομαι, τι κάνω;
Μάθε, ο γιατρός πως είπε στη μητέρα μου
ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνω...
Είναι καιρός όπου έπληξα, διαβάζοντας
όλο τα ίδια που έχω εδώ βιβλία,
κι όλο εποθούσα κάτι νέο να μάθαινα
που να μου φέρει λίγη ποικιλία.
Κι ήρθεν εχθές το νέο έτσι απροσδόκητα
- σιγά ο γιατρός στο διάδρομο εμιλούσε -
και τ' άκουσα. Στην κάμαρα εσκοτείνιαζε
κι ο θόρυβος του δρόμου εσταματούσε.
Έκλαψα βέβαια, κάτω απ' την κουβέρτα μου.
Λυπήθηκα. Για σκέψου, τόσο νέος!
Μα στον εαυτό μου αμέσως υποσχέθηκα
πως θα φανώ, σαν πάντοτε, γενναίος.
Θυμάσαι, που ταξίδια ονειρευόμουνα
κι είχα ένα διαβήτη κι ένα χάρτη
και πάντα για να φύγω ετοιμαζόμουνα
κι όλο η μητέρα μου 'λεγε: το Μάρτη...
Τώρα στο τζάμι ένα καράβι εσκάρωσα
κι ένα του Μαγκρ στιχάκι έχω σκαλίσει:
"Τι θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη!"
Κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει.
Να πεις στους φίλους χαιρετίσματα,
κι αν τύχει κι ανταμώσεις την Ελένη,
πως μ' ένα φορτηγό - πες της - μπαρκάρισα
και τώρα πια να μη με περιμένει...
Αλήθεια! Ο Χάρος ήθελα να 'ρχότανε
σαν ένας καπετάνιος να με πάρει
χτυπώντας τις βαριές πέτσινες μπότες του
κι ένα μακρύ τσιμπούκι να φουμάρει.
Αλέξη, νιώθω τώρα πως σ' εκούρασα.
Μπορεί κιόλας να σ' έκαμα να κλάψεις.
Δε θα 'βρεις, βέβαια, λόγια για μι' απάντηση.
Μα δε θα λάβεις κόπο να μου γράψεις...
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Την Τετάρτη βρέθηκα σε μια παράσταση στην μουσική σκηνή του "Κυττάρου" όπου ο Θάνος Ανεστόπουλος (πρώην τραγουδιστής, συνθέτης κι στιχουργός των Διάφανων Κρίνων) στην κιθάρα και στα φωνητικά, ο συνθέτης Νίκος Πλάτανος στο πιάνο μαζί με την συμμετοχή του μουσικού Νίκου Γιούσεφ στο μουσικό πριόνι κι της Μαρίας Μανουσάκη στο βιολί παρουσίασαν μια παράσταση με μελοποιημένα ποιήματα αλλά κι νέα τραγούδια από τον νέο δίσκο του Θάνου Ανεστόπουλου. Ένα από τα μελοποιημένα ποιήματα που ακουστήκαν σε αυτήν την μαγευτική βραδιά ήταν κι το παραπάνω. Νιώθω ότι είναι πολύ φτωχά τα λόγια για να εκφράσω πόσο υπέροχα, κι τέλεια περάσαμε όλοι όσοι βρισκόμασταν εκεί. Μια εξαιρετική βραδιά, με μαγευτική ποίηση, με απίστευτες μουσικές, με καταπληκτικές συνθέσεις κι μελοποιήσεις κι με την ταξιδιάρικη φωνή του Θάνου Ανεστόπουλου να σε ταξιδεύει κι να σε ανατριχιάζει συγχρόνως. Θα πραγματοποιηθούν κι άλλες παραστάσεις κι σε αλλά μέρη, κι σας προτείνω όσοι αγαπάτε πραγματικά την ποίηση να πάτε. Να ευχηθώ καλή συνέχεια σε αυτή την παράσταση, κι να συνεχίζουν να μαγεύουν τον κόσμο με τις συνθέσεις τους.
Να 'στε καλά για την υπέροχη βραδιά!
14 σχόλια:
Πραγματικά υπέροχη βραδιά και ζηλεύω που δεν είχα την δυνατότητα να είμαι εκεί.
Για τον μοναδικό Καββαδία τι να πω εγώ όταν μιλούν οι ίδιοι του οι στίχοι μελοποιημένοι ή μη.
Καλό μεσημέρι Στράτο
Αναστασία
Πολύ όμορφο ποίημα.
Μου άρεσε από αυτήν εδώ την ερμηνεία της Γαλάνη.
"Τι θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη!"
Κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει...
Τι ομορφο να το παραθετεις στα κειμενα σου.
καλησπερα.
καλή επιτυχία στην παράσταση εύχομαι
σε ευχαριστούμε που μας παρουσίασες τους καλλιτέχνες
(τον Νίκο τον Πλάτανο γνώριζα μοναχά και είχα παλιά τη χαρά να συνεργαστώ μαζί του)
Χριστε μου! Τί υπέροχοι στίχοι!!
το μεγαλειο της ψυχης τυλιγμενο σε νοτες αναμιγνει τα χρώματα του με ένα τοσο ιδιαίτερο σημειο της ανθρωπινης ύπαρξης!
το ακουσα κ απο την Γαλάνη απο τη φιλη που το παραθετει παραπανω...
δεν έχω λογια... όλοι εχουμε αποχαιρετησει καποιον πολυ νεο φιλο...
ακουγοντας το λοιπον το αφιερωσα νοητα στον Αρη.
υπεροχο...
υπεροχη κ η ευαισθησι σου φίλε μου Στράτο
Τα ταξίδια μας!..
Όλα στο ίδιο λιμάνι τελικά καταλήγουν...
Μ' αρέσουν οι αναρτήσεις σου φίλε μου!
Με φιλιά!
Αναστασία μου, ήταν πραγματικά υπέροχη βραδιά.
Μια από τις ωραιότερες παραστάσεις που έχω δει στην ζωή μου, ως τώρα!
Από ότι ξέρω, θα συνεχίσουν με την ίδια παράσταση, κι σε άλλα μέρη της Αθήνας, αν έχεις τον χρόνο κι την όρεξη ίσως τους δεις πουθενά.
Για τον Καββαδία, θα το αφήσω κι εγώ στους στίχους του... Όπως λες κι εσύ: Τα λένε όλα!
Καλή Βροχερή μέρα, να έχεις! :)
Υπέροχο ποίημα, θα συμφωνήσω.
Την μελοποίηση από την Δήμητρα Γαλάνη δεν την είχα ξανακούσει ποτέ.
Πολύ όμορφη. Σε ευχαριστώ!
Καλό απόγευμα, να έχεις! :)
#lockheart#, παντού κρύβεται θλίψη.
Κι μ'αρέσει ο τρόπος του Καββαδία, με τον όποιο την απογυμνώνει κι την βγάζει προς τα έξω!
Καλό απόγευμα! :)
logia, ο Νίκος Πλάτανος ήταν υπέροχος.
Μου άρεσαν πάρα πολύ κι οι συνθέσεις του κι αλλά κι σαν μουσικός στο πιάνο.
Πρέπει, να ήταν πολύ ωραίο να συνεργάζεσαι μαζί του.
Καλό βράδυ! :)
Φωτεινή μου, χαίρομαι που η επιλογή μου σε άγγιξε τόσο πολύ (..κι ας ήταν "νοσταλγικό" άγγιγμα..).
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Καλό απόγευμα! :)
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ, χαίρομαι πάρα πολύ που σ'αρέσουν οι αναρτήσεις μου.
Ελπίζω να συνεχίσουν να σ'αρέσουν κι οι επόμενες! ;)
Φιλιά! :))
Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση!
Τι να πω για την ποίηση του Καββαδία.
Τόσο ταξιδευτής ήταν που ταξίδι παρουσίασε ακόμη και τον θάνατο.
Τα φιλιά μου
Εεε... κι θάνατος ένα ταξίδι, δεν είναι;
Σε ευχαριστώ που πέρασες.
Καλημέρα! :)
Δημοσίευση σχολίου