Ωραία παιδιά κατάχαμα κυλάει
το πιο ωραίο ρόδο απ' το στεφάνι σας
αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει
μα αν σε βιτρίνα εμπρός βρεθεί η χάρη σας
ή σε γκισέ φυλάξτε το τομάρι σας
(θυμάστε Κολε Ντε Καγιέ τον λέγανε)
το άσυλο εμπιστεύτηκε ναι σαν κι εσάς,
σημάδεψε ο μπάτσος και τον ξέκανε
Παιχνίδι ειν' η ζωή μα όχι για ψιλά
χάνεται η ψυχη κι ίσως το σώμα
αν χάσετε δεν έχει θέση εκεί ψηλά
ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα;
μα κι αν κερδίσετε θαναι μια ακόμα
(γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο)
για μια μοναχα νύχτα σας το λέω μα
για τόσα λίγα κρίμα τέτοιο ενέχυρο
Καθένας ας μ' ακούσει και συμπέρασμα θα βγάλει πως απλές αλήθειες λέω
χειμώνα καλοκαίρι ειναι το κέρασμα καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο
και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
(που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται)
μα εγώ σιγά το λέω σα να φταίω
η ήρα απ' το στάρι δε χωρίζεται
το πιο ωραίο ρόδο απ' το στεφάνι σας
αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει
μα αν σε βιτρίνα εμπρός βρεθεί η χάρη σας
ή σε γκισέ φυλάξτε το τομάρι σας
(θυμάστε Κολε Ντε Καγιέ τον λέγανε)
το άσυλο εμπιστεύτηκε ναι σαν κι εσάς,
σημάδεψε ο μπάτσος και τον ξέκανε
Παιχνίδι ειν' η ζωή μα όχι για ψιλά
χάνεται η ψυχη κι ίσως το σώμα
αν χάσετε δεν έχει θέση εκεί ψηλά
ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα;
μα κι αν κερδίσετε θαναι μια ακόμα
(γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο)
για μια μοναχα νύχτα σας το λέω μα
για τόσα λίγα κρίμα τέτοιο ενέχυρο
Καθένας ας μ' ακούσει και συμπέρασμα θα βγάλει πως απλές αλήθειες λέω
χειμώνα καλοκαίρι ειναι το κέρασμα καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο
και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
(που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται)
μα εγώ σιγά το λέω σα να φταίω
η ήρα απ' το στάρι δε χωρίζεται
Στίχοι: Francois Villon
Μετάφραση: Γ.Κοροπούλης
Αφιερωμένο στο Μιχάλη Καλτεζά, στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, στα παιδιά του Πολυτεχνείου του 1973 κι σε όλα εκείνα τα παιδιά που "έφυγαν", κι "φεύγουν" καθημερινά.
Μελοποίησεις που εχουν γίνει στο παραπάνω ποίημα:
Απο τον Θάνο Ανεστόπουλο, ΕΔΩ!
Απο τα Υπόγεια Ρεύματα, ΕΔΩ!
18 σχόλια:
Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ
είμαι θρεφτάρι μ' έχουν κλείσει στο σφαγείο
σήμερα εσύ αύριο εγώ
Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Που πάει να πει
σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά
Μες στις καρδιές μας αρχιναέι το πανηγύρι
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Που πάει να πει
σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Σχόλιο χωρίς λόγια....
Να είσαι καλά
Πολύ συγκινητικό και το τραγούδι και τα λόγια σου.Πολύ ωραίοι και οι στίχοι από το τραγούδι του Αντρέα, της Σταλαγματιάς.
Γιατί πραγματικά , υπήρχαν και τέτοια παιδιά...
Καλό σου βράδυ Στράτο.
Δεν είναι τρομερό πως ύστερα από τόσα χρόνια οι στίχοι του Francois Villon είναι ακόμα επικαιροι λες και γράφτηκαν χθες το πρωί;
Μερικά πράγματα δυστυχώς δεν αλλάζουν. Και η ποίηση βλέπει μπροστά.. σε δρόμους, σε σοκάκια που εμείς παραβλέπουμε
Στράτο μου, απ' ό,τι φαίνεται οι εποχές δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τότε! Ωραίοι οι στίχοι.Ίδιοι με 'κείνα τα παιδιά!
Σε φιλώ και νά' σαι καλά με τις αναρτήσεις σου. Γιατί κάποιοι άνθρωποι δείχνουν να σκέφτονται το ίδιο!
Φιλί
Francois Villon
πάντα επίκαιρος
γιατί πάντα θα υπάρχουν αυτά τα "παιδιά"
γιατί ποτέ η κοινωνία μας δεν θα είναι τέλεια
γιατί πάντα τα φτωχά μυαλά με την εξουσία στα χέρια θα την "απλώνουν" απροβλημάτιστα στα "παιδιά"...
ωραία ανάρτηση
μπράβο!!!
το τραγούδι το ήξερα από τα "υπόγεια ρευματα"
τον Ανεστόπουλο όχι
σε ευχαριστώ για την γνωριμία
"..Παιχνίδι ειν' η ζωή μα όχι για ψιλά
χάνεται η ψυχη κι ίσως το σώμα
αν χάσετε δεν έχει θέση εκεί ψηλά.."
χμμ..χώρις άλλα λόγια..
Σ'αυτά τα παιδιά λοιπόν..!!
Καλό σου βράδυ!!
Ωραίο ποστ.. Ευχαριστώ για την επίσκεψη, θα τα λέμε!!! καλημέρα.
Υπέροχοι στίχοι, Αναστασία μου.
Σε ευχαριστώ που τους δημοσίευσες, εδώ.
Καλημέρα! :)
Σε ευχαριστώ Τόνια, μου.
Καλημέρα! :)
Ερατώ, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για αυτά τα παιδιά είναι να τους δώσουμε τιμή κι δόξα.
Σε ευχαριστώ, που πέρασες.
Καλημέρα, να έχουμε! :)
DaisyCrazy, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τα λόγια σου περί ποίησης.
Να περνάς καλά.
Καλημέρα!
Κίρκη μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Πάντα θα υπάρχουνε κι τέτοια παιδιά κι τέτοιες καταστάσεις...
Καλό πρωινό, να έχεις! :)
logia, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου κι τα καλά σου λόγια.
Απο τα υπόγεια ρεύματα η μελοποίηση ειναι επίσημη, ενω απο τον Θάνο Ανεστόπουλο υπάρχει μόνο απο live.
Καλημέρα! :)
Alks, θα συμφωνήσω ας το αφήσουμε σε αυτά τα παιδιά...
Σε ευχαριστώ.
Την καλημέρα μου! :)
Roadartist, σε ευχαριστώ που πέρασες.
Καλώς ήρθες. Θα τα λέμε, εννοείτε.
Καλημέρα! :)
Καταρχην λατρευω το τραγουδι του Johnny Cash που έχεις στο πλάι, αναγκάστηκα να το κλείσω για ν ακούσω τις μελοποιήσεις που -ομολογουμένως- δεν τις ήξερα...
ομορφο το ποίημα και η -προφανής- αφιέρωσή σου, μου έφερε στο μυαλό τον εξής στίχο του Τάσου Λειβαδίτη:
"...πάντα γίνεται ένα έγκλημα εκεί που δε συμβαίνει τίποτα.
Tο τέλειο έγκλημα"
σημασια έχει να μην ξεχνάμε.
να προσπαθούμε.
όπως μπορεί ο καθένας.
να μην ξεχνάμε ούτε τον Αλέξη.
Ούτε το Μιχάλη Καλτεζά.
Ούτε τα παιδιά στο Πλτχν το 73
Ουτε τον τυχαίο πολίτη που πυροβολήσαν επειδή δε σταμάτησε για το αλκοτεστ.
Να μην ξεχναμε.
Γενικά.
υσ: κάτι σου είπα για τις "αδελφές ψυχές" :)
βλέποντας και τα λίνκς στο sidebar, πάλι επιβεβαιώνομαι :P
καλο βράδυ!
Καλησπέρα Appelsinpiken.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια κι που πέρνας απο εδώ.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Τ. Λειβαδίτη όπως κι μαζί σου.
Η φράση είναι μια: Να μην ξεχνάμε, ΠΟΤΕ!
Καλά να περνάς, "αδελφή ψυχή"! ;)
Δημοσίευση σχολίου